ایزوگام نوعی پوشش است که برای ساختن روکش محافظ ضدبخار و انعطاف‌پذیر مطابق با فرمول و درجه پلیمریزاسیون آن استفاده می‌شود. انعطاف‌پذیری و محافظت ایزوگام در برابر بخار و آب می‌تواند تحت تأثیر درجه پلیمر و همچنین تقویت فیبر باشد.
متداول‌ترین کاربردهای یک پوشش قیر شامل مناطقی مرطوبی است که بارندگی در آن زیاد رخ می‌دهد. این ماده محافظ عالی و عایق ضدآب است، به خصوص در سطحی مانند پایه‌های بتونی. ایزوگام به عنوان پوشش آسفالت نیز شناخته می‌شود.
ایزوگام می‌تواند هم خارج و هم داخل لوله‌های استیل کربن استفاده شود. این ماده معمولاً سیاه رنگ است و در صورت استفاده صحیح ، روکش قیر محافظت کاتدی برجسته‌ای را برای تقریباً کلیه لوله‌های فلزی سازه واقع در زیرزمین ارائه می‌دهد.
ایزوگام به عنوان یکی از ارزان‌ترین راه‌ها برای محافظت کاتدیک از لوله‌ها در نظر گرفته می‌شود. ایزوگام‌ها عمدتاً از مولکول‌های هیدروکربن تشکیل شده‌اند. چنین مولکول‌هایی دراز هستند و حرکت را دشوار می‌کنند. بنابراین، قیر مخصوصاً در تنظیمات محیط جامد است. با این حال، بسیار کند جریان می‌یابد و بسیار چسبناک است.
تقریباً تمام ایزوگام‌ها آماده استفاده و بدون حلال هستند. اینها از نظر شیمیایی و در برابر اشعه ماوراء بنفش، مقاوم در برابر سایش و خوردگی هستند.
لایه‌ای از ایزوگام بر روی پشت‌بام گذاشته می‌شود که به عنوان سپر در برابر نشت آب روی پشت‌بام عمل می‌کند. کاشی‌ها و غشاء سقف از مواد پرکننده‌ای که شیب دارد برای عبور جریان آب به داخل زهکشی ها استفاده می‌شود. شیب مناسب لازم است تا آب به طور مداوم در جریان آب تخلیه شود.
این غشاها دارای مواد ضد آب 2 تا 4 میلی‌متر هستند. غشاء باید با کشیدگی 150٪ انعطاف‌پذیر باشد از هر شکلی که روی آن گذاشته شده باشد استفاده و محافظت کند.
دلایل استفاده از ایزوگام
- قبل از نصب سقف، از عرشه سقف در برابر باران محافظت می‌کند.
- در صورت انفجار یا نفوذ آب از طریق پشت‌بام یک مانع آب و هوایی اضافی ایجاد می‌کند.
- از پشت بام در برابر هر نوع رزینی که از پوسته خارج می‌شود، محافظت می‌کند.
- ایزوگام به جلوگیری از ناهمواری در غلاف سقف از طریق زونا کمک می‌کند.
آماده‌سازی پشت‌بام پیش از ایزوگام
سطح پشت‌بام باید از خاک پاک شود و خشک و تمیز باشد. ایزوگام در شرايط نامساعد هوا و زير 450 درجه فارنهایت نصب نمی‌شود. برای شیب تا 3 اینچ پشت‌بام باید عمود بر اسلب گذاشته شود و بیش از 3 اینچ شیب به موازات شیب قرار گیرد. این کار تضمین می‌کند که آب هرگز در لبه مشترک قرار نمی‌گیرد.
هرگونه تعمیر یا تغییرات لازم در شیب باید با استفاده از ملات سیمانی محکم (سیمان: شن = 1: 2 تا 1: 3)، با افزودن لاتکس پلیمری ADIPLAST تقویت شود. توصیه می‌شود با استفاده از یک لایه اتصال که ADIPLAST به آن اضافه می‌شود اتصال ملات سیمانی به زیرلایه نیز تقویت شود (سیمان: شن و ماسه: ADIPLAST: آب = 1: 1: 0،5: 0،5 توسط قطعات حجم).
در جايي كه تراس از ساختارهاي عمودي تقاطع دارد، بايد يك شيار با استفاده از ملات سيمان اصلاح شده از جنس پلیمر یا ملات سیمانی تقویت شده با لاتكس پلیمری تشكیل شود. در صورت نیاز به کار سریع، می توان از ملات سیمان با سرعت سریع استفاده کرد. اگر این امر صورت نگیرد باعث می‌شود غشاء ایزوگام در زاویه‌ای مناسب قرار نگیرند، که می‌تواند منجر به ترک خوردگی شود.
تجهیزات نصب ایزوگام
تجهیزات مشعل باید به درستی متصل شده و شیلنگ‌ها در شرایط خوبی قرار گیرند. با استفاده از آب صابون، تجهیزات موجودزا در برابر نشت گاز بررسی کنید. هنگام باز کردن مشعل، باید در کم‌ترین درجه ممکن باشد تا از آتش‌سوزی ناگهانی جلوگیری شود.
در هنگام گذاشتن ایزوگام هیچ‌گونه چین و چروکی نباید باشد و تراز مناسب الزامی است.
ایزوگام با یک دمنده گرم می‌شوند و از زیر به سطح چسبیده می‌شوند، به گونه‌ای که در مقابل جریان آب هیچ اتصالی وجود نخواهد داشت. قسمت داخلی ایزوگام در تماس با شعله ذوب می‌شود و اتصال غشاهای ایزوگام را به سطح تسهیل می‌کند.
پس از اینکه ایزوگام گذاشته شد، اتصالات به ویژه با استفاده از یک ضربه‌گیر بهبود می‌یابند و با فشار دادن با رول آهن مهر و موم می‌شوند تا از اتصال خوب اطمینان حاصل شود.
عایق‌بندی ایزوگام در حدود 50 سانتی‌متر تا طرفین سطوح عمودی (لبه‌های پشت‌بام، پله‌ها، خاتمه و غیره) افزایش یافته است تا یک محوطه ضدآب تشکیل شود.
توصیه می‌شود که لبه‌های غشاهای قیر با نوارهای آلومینیومی به ضخامت 2 میلی‌متر و عرض 3 سانتی‌متر بر روی سطوح عمودی ثابت شوند. از ناخن‌ها و واشرهای گالوانیزه برای بستن آنها استفاده می‌شود.
فضای بین نوار و سطح عمودی باید با ماستیک مخصوص قیر ISOMAC بسته شود. هرجا که در عایق‌کاری (لوله‌ها، لوله‌های باران، پایه‌های فلزی و غیره) ایجاد اختلال شود، باید به همین شکل با همان ماستیک بسته شود.